
سلامت پیشه ماست
14 آذر/ 0 نظر/ 5958 بازدید/
فشارخون بالا میتواند منجر به بسیاری از مشکلات سلامتی جدی مانند حمله قلبی، نارسایی قلبی، سکته مغزی و بیماری کلیوی شود. درمان زودهنگام فشارخون بالا در پیشگیری از این مشکلات بسیارمهم است. دهها داروی مختلف میتوانند به درمان فشارخون بالا کمک کنند.
این داروها ضد فشارخون نامیده میشوند. آنها به دستههای مختلفی تقسیم میشوند که هر کدام متفاوت عمل میکنند و عوارض جانبی مختلفی ایجاد میکنند.
با وجود گزینههای بسیارزیاد، پیداکردن و تجویز بهترین قرص فشارخون برای شما، ممکن است نیاز کمی زمان و صبر داشته باشد. پزشک با شما همکاری خواهد کرد تا بهترین برنامه درمانی را برای شما بیابد که ممکن است شامل یک یا چند دارو باشد. در زیر به معرفی پر استفادهترین داروهای فشارخون که به شکل خوراکی و یا تزریقی در دسترس هستند میپردازیم.
دیورتیکها از رایجترین داروهای مورد استفاده برای درمان فشارخون بالا هستند. این داروها به کلیهها کمک می کنند تا از شر آب و سدیم اضافی خلاص شوند. این امر باعث کاهش حجم خونی میشود که باید از رگهای خونی شما عبور کند و این باعث کاهش فشارخون میشود.
سه نوع اصلی دیورتیکها وجود دارد:
دیورتیکهای تیازیدی معمولاً عوارض جانبی کمتری نسبت به سایرین دارند. این امر به ویژه زمانی صادق است که آنها در دوزهای پایینی که معمولاً در درمان فشارخون اولیه استفاده میشوند، تجویز شوند.
نمونههایی از قرص فشارخون دیورتیک تیازیدی عبارتند از:
نمونههایی از دیورتیکهای نگهدارنده پتاسیم عبارتند از:
نمونههایی از دیورتیکهای حلقه عبارتند از:
بتابلوکرها با مسدودکردن عملکرد موادشیمیایی در بدن که سبب تحریک قلب هستند، کار میکنند. این امر باعث میشود، قلب شما با سرعت و نیروی کمتری بکوبد. قلب شما با هر ضربان، خون کمتری را از طریق رگهای خونی پمپاژ میکند، بنابراین فشارخون کاهش مییابد.
نمونههایی از قرص فشار خون بتابلاکر عبارتند از:
قرص فشارخون مهارکننده ACE، بدن را از تولید هورمونی به نام آنژیوتانسین II که باعث تنگشدن رگهای خونی میشوند، باز میدارند. این داروها فشارخون را با کمک به انبساط عروق خونی منقبض برای عبور خون بیشتر از رگها کاهش میدهند.
داروهای ARB از رگهای خونی در برابر آنژیوتانسین II محافظت میکنند. به منظور انقباض رگهای خونی، آنژیوتانسین II باید به یک گیرنده متصل شود. ARBها از این اتفاق جلوگیری میکنند، در نتیجه فشارخون کاهش مییابد. نمونههایی از مهارکنندههای ACE عبارتند از:
نمونههایی از ARB ها عبارتند از:
برای حرکت، همه ماهیچهها به کلسیم نیاز دارند تا درون و بیرون سلولهای عضلانی جریان یابد.
مسدودکنندههای کانال کلسیم به جلوگیری از ورود کلسیم به سلولهای ماهیچه قلب و عروق خونی کمک میکنند. این کار باعث میشود، قلب با نیروی کمتری ضربان داشته باشد و به رگهای خونی کمک میکند، تا کمتر منقبض باشند. در نتیجه فشارخون کاهش مییابد. نمونههایی از قرص فشارخون مسدودکننده کانال کلسیمی عبارتند از:
در شرایط خاص، بدن شما هورمونهایی به نام کاتکول آمین میسازد. این هورمونها میتوانند به بخشهایی از سلولها به نام گیرندههای آلفا متصل شوند. هنگامی که این اتفاق میافتد، رگهای خونی شما تنگ میشوند و قلب شما سریعتر و با قدرت بیشتری میتپد. این اقدامات باعث افزایش فشارخون شما میشود.
آلفا بلوکرها با مسدودکردن کاتکول آمینها از اتصال به گیرندههای آلفا کار میکنند. در نتیجه، خون میتواند آزادانهتر در رگهای خونی جریان داشته باشد و قلب شما به طور طبیعی میتپد. این کار به کاهش فشارخون شما کمک میکند.
آلفا بتا بلوکرها اثر ترکیبی دارند. آنها اتصال هورمونهای کاتکولامین به گیرندههای آلفا و بتا را مسدود میکنند. بنابراین، آنها میتوانند مانند آلفا بلوکرها انقباض رگهای خونی را کاهش دهند، همچنین مانند بتا بلوکرها سرعت و نیروی ضربان قلب را کاهش میدهند.
نمونههایی از آلفا بلوکرها عبارتند از:
آگونیستهای مرکزی مغز را از ارسال پیامهایی به سیستمعصبی که به آن میگوید، کاتکول آمینها را آزاد کند، باز میدارند. در نتیجه، پمپاژ قلب سریع نمیشود و خون راحتتر جریان داشته و فشارخون را کاهش مییابد.
وازودیلاتورها عضلات دیواره رگهای خونی خصوصاً در شریانهای کوچک را شل میکنند. این کار باعث گشادشدن رگهای خونی میشود و اجازه میدهد، خون راحتتر در آنها جریان یابد. در نتیجه فشارخون کاهش مییابد.
آنتاگونیستهای گیرنده آلدوسترون با مسدودکردن یک مادهشیمیایی در بدن به نام آلدوسترون عمل میکنند. این عمل باعث کاهش مایعات در بدن میشود که به کاهش فشارخون کمک میکند.
نوع جدیدتری از داروهای فشارخون، مهارکنندههای مستقیم رنینDRIs) (نامیده میشوند. این داروها یک ماده شیمیایی به نام رنین را در بدن مسدود میکنند. این عمل به گشادشدن رگهای خونی کمک کرده و منجر به کاهش فشارخون میشود.
برای اکثر افراد، اولین گزینه برای فشارخون بالا، یک دیورتیک تیازیدی است. برای سایر افراد، یک دیورتیک به تنهایی برای کنترل فشارخون کافی نیست. در این موارد، یک دیورتیک ممکن است با یک بتا بلوکر، مهارکننده ACE، مسدودکننده، گیرنده آنژیوتانسین II یا مسدود کننده کانال کلسیم ترکیب شود. افزودن یک داروی دوم، ممکن است فشارخون را سریعتر از استفاده از یک دیورتیک به تنهایی کاهش دهد. همچنین، این امکان را میدهد تا از هر دارو مقدار کمتری استفاده شود، که ممکن است عوارض جانبی را کاهش دهد.
نوع داروهای فشارخونی که پزشک تجویز میکند، ممکن است به سایر مشکلات سلامتی بستگی داشته باشد. به عنوان مثال، اگر به بیماری عروق کرونر (CAD) و فشارخون بالا مبتلا هستید، پزشک ممکن است یک بتا بلوکر تجویز کند. اگر به دلیل CAD دچار انفارکتوس میوکارد شدهاید، یک بتا بلوکر میتواند فشارخون شما را کاهش دهد و خطر کلی مرگ را کاهش دهد.
اگر دیابت دارید، پزشک ممکن است یک مهارکننده ACE یا یک ARB را انتخاب کند. به این دلیل که این داروها میتوانند با کاهش فشارخون در کلیهها، از کلیهها در برابر آسیب دیابت محافظت کنند.
فشارخون بالا، یک بیماری جدی است که برای جلوگیری از مشکلات شدیدتر سلامتی نیاز به درمان دارد.
اگر با همه گزینههای دارویی خود گیج شدهاید، نگران نباشید. پزشک شما میتواند به شما بگوید که کدام دارو ممکن است، برای شما بهتر عمل کند. با هم میتوانید بهترین برنامه درمانی برای کنترل فشارخون خود تنظیم کنید.
برخی از سوالاتی که باید از پزشک خود بپرسید، عبارتند از:
منبع
https://www.healthline.com/health/high-blood-pressure-hypertension-medication
سؤالات متداول در مورد فشارخون و داروهای مورد استفاده